ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' พหุพจน์, พหูพจน์ '

    พหุพจน์, พหูพจน์  หมายถึง น. คําที่กล่าวถึงสิ่งมากกว่าหนึ่ง. (ป., ส. พหุวจน).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • พหุพจน์, พหูพจน์

    น. คําที่กล่าวถึงสิ่งมากกว่าหนึ่ง. (ป., ส. พหุวจน).

  • พหุภาคี

    (การทูต) ว. หลายฝ่าย. น. เรียกสนธิสัญญาที่มีคู่สัญญาหลายฝ่ายว่า สนธิสัญญาพหุภาคี. (อ. multilateral).

  • พหุล

    [พะหุน] ว. หนา, มาก. (ป., ส.).

  • พหู

    ว. พหุ.

  • พหูพจน์

    น. คําที่กล่าวถึงสิ่งมากกว่าหนึ่ง.

  • พหูสูต

    น. ผู้มีความรู้เพราะได้สดับตรับฟังหรือศึกษาเล่าเรียนมามาก.(ป. พหุสฺสุต).

  • พอ

    ว. เท่าที่ต้องการ, ควรแก่ความต้องการ, เต็มเท่าที่จำเป็น, เต็มตามต้องการ, เช่น ในการเดินทางจะต้องเตรียมเงินไปเท่าไรจึงจะพอ;เหมาะ, เพียงทําได้, ควร; ถูก, ชอบ, เช่น พอใจ พอตา พอหู; อาจ ...ได้ เช่น ตาพอดู หูพอฟัง; เมื่อ, ครั้นเมื่อ, เพิ่ง.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒